اختلالات شنوایی ،درجه و شدت کم شنوایی(بخش دوم)

یک معیار مهم در اختلال شنوایی، درجه اختلال است. برای توصیف درجه آسیب شنوایی از اصطلاحات خفیف، متوسط، شدید، عمیق وناشنوا ( یا کاملا کم شنوا) استفاده می شود. گاهی اوقات با ترکیب اصطلاحات، اختلال شنوایی به طورمرزی توصیف می شود. مثل کم شنوایی نسبتا شدید. معیار دیگر تاثیر شدت کم شنوایی، یک طرفه یا دو طرفه بودن آسیب است. کودک دارای یک گوش ناشنوا و یک گوش با شنوایی طبیعی ممکن است عملکرد مناسبی در بیشتر موقعیت ها داشته باشد. توصیفی کامل از یک کودک کم شنوا باید شامل این موارد باشد؛ آسیب شنوایی یکطرفه است یا دوطرفه؟ شدت اختلال شنوایی درچه حد است؟ کم شنوایی از چه نوعی است؟ علت کم شنوایی چیست؟ نتیجه ی سنجش شنوایی چیست؟

کم شنوایی می تواند اینگونه بصورت دقیق توصیف شود: " کم شنوایی حسی عصبی شدید یکطرفه به علت اوریون" یا " کم شنوایی انتقالی متوسط دوطرفه به علت تجمع مایع گوش میانی"

تفسیر اودیوگرام

اودیوگرام یک نمودار ترسیمی از آستانه های شنوایی بیمار است، با فرکانس (هرتز) در محور طولی وآستانه شنوایی (dB HL) درمحورعرضی. فرکانس با یک مقیاس لگاریتمی صعودی از چپ به راست ودرجه شنوایی با مقیاس خطی صعودی از بالا به پایین نمایش داده می شود. آستانه ها برای گوش چپ و راست می توانند روی یک اودیوگرام و یا اودیوگرام های جداگانه ثبت شوند، همچنین نمادهای منحصربه فردی برای هرگوش استفاده می شوند. مثل آستانه های مسیرهای هوایی و استخوانی وآستانه های ماسک شده یا ماسک نشده. هراطلاعاتی که به گوش راست مربوط  می شود به رنگ قرمز و هر اطلاعاتی که به گوش چپ مربوط می شود با رنگ آبی ثبت می شود. مسیر هوایی گوش راست را با علامت دایره ی قرم و مسیراستخوانی گوش راست با علامت > نشان داده می شود. مسیرهوایی گوش چپ با علامت ضربدر آبی × مسیر استخوانی گوش چپ با علامت > نمایش داده می شود.

بیماری های گوش خارجی